Powstanie Bar Kokhby - Bunt przeciwko Rzymowi w II wieku n.e., który zdefiniował judaizm starożytny i wpłynął na powstanie diaspory żydowskiej.

Drugi wiek naszej ery był czasem intensywnych zmian w Imperium Rzymskim, a także dla ludów podległych jego władzy. W Palestynie, okupowanej przez Rzym od czasu zniszczenia Drugiego Świątynia Jerozolimskiego w 70 roku n.e., narastały napięcia między rządzącymi a żydowską populacją.

Przyczyny buntu Bar Kokhby były złożone i wielostronne. Wśród nich można wymienić:

• represje Rzymskie: Żydzi cierpieli z powodu wielu ograniczeń nałożonych przez władze rzymskie, takich jak zakaz studiowania Tory, nakaz składania ofiar dla cesarzy, oraz wysokie podatki.
• nacjonalizm religijny: Po klęsce wielkiego powstania w 70 roku n.e., żydowscy przywódcy duchowi zaczęli apelować do jedności narodowej i pragnienia odbudowy niezależnego państwa.

Bar Kokhba, którego imię oznaczało “Syna Gwiazdy”, pojawił się jako charyzmatyczny przywódca, który zjednoczył różne grupy żydowskie wokół idei wyzwolenia. Jego powstanie rozpoczęło się w 132 roku n.e. i szybko rozprzestrzeniło się na całą Palestynę.

Rebelianci, zwani “synami wolności”, odnieśli początkowe sukcesy przeciwko legionom rzymskim, zdobywając kilka miast i fortec. Bar Kokhba proklamował się królem Izraela i wydał monety z napisem “Rządzenie Judasza”.

Jednakże Rzym nie zamierzał odpuszczać sobie tak łatwego zwycięstwa. Cesarz Hadrian wysłał na tłumienie buntu swoje najsprawniejsze legiony, pod dowództwem generałów Sextusa Julia Severusa i Quintusa Sosia Senecio.

Walki były zacięte i krwawe. Rebelianci prowadzili wojnę partyzancką, wykorzystując trudny teren górzysty Judei. Mimo początkowych sukcesów, brak wsparcia ze strony innych ludów podległych Rzymowi oraz ograniczona ilość zasobów doprowadziły do stopniowego osłabienia sił Bar Kokhby.

W 135 roku n.e., po trzech latach walk, powstanie zostało stłumione. Rzymskie legiony zdobyły ostatnią twierdzę rebeliantów, a Bar Kokhba zginął w bitwie.

Konsekwencje Powstania Bar Kokhby:

• Brutalna represja: Po stłumieniu buntu, Rzym dokonał brutalnej represji. Wielu Żydów zostało zabitych lub sprzedanych w niewolę, a Jerozolima została zniszczona.
• Wprowadzenie “banicji”: Hadrian nadał miastu Jerozolimie nową nazwę - Aelia Capitolina. Zabronił również Żydom mieszkać w mieście pod groźbą kary śmierci.

Powstanie Bar Kokhby miało daleko idące konsekwencje dla historii judaizmu:

• Koniec starożytnego judaizmu: Powstanie Bar Kokhby jest uważane za koniec starożytnego judaizmu, który skupiał się na odrodzeniu państwa Izrael.
• Powstanie diaspory żydowskiej: Po klęsce powstania, wielu Żydów uciekło z Palestyny i rozproszyło się po świecie. To wydarzenie zapoczątkowało rozwój diaspory żydowskiej.

Wpływ Powstania Bar Kokhby na współczesność:

Do dzisiaj pamięć o Bar Kochbie jest żywa wśród Żydów. Jest on uważany za bohatera narodowego, który walczył o wolność i niepodległość swojego narodu. Jego historia inspiruje do dziś, przypominając o sile ducha i determinacji w obliczu przeciwności.

Powstanie Bar Kokhby było jednym z najważniejszych wydarzeń w historii judaizmu starożytnego. Z jednej strony przyniosło klęskę militarno-polityczną, ale z drugiej strony doprowadziło do rozproszenia Żydów po świecie, co miało wielki wpływ na ich historię i kulturę.

Przyczyny Powstania	Konsekwencje Powstania
Represje Rzymskie	Brutalna Represja
Nacjonalizm Religijny	Wprowadzenie “banicji” dla Żydów

Daty	Wydarzenia
132-135 n.e.	Powstanie Bar Kokhby
135 n.e.	Stłumienie powstania przez Rzym

To właśnie z tych wydarzeń narodziła się nadzieja na powrót do ojczyzny, która w końcu zrealizowała się w XX wieku.